Mijn vierde week
Door: Nico Verhaar
Blijf op de hoogte en volg Nico
28 Oktober 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Tja, daar zijn we weer.
Zondag, mooi weer, blauwe lucht maar koude wind. Na zo'n huiselijke dag als gisteren wil ik er wel weer even uit. De woonkamer is tamelijk donker zonder kunstlicht. Het weer is helemaal omgeslagen, dus laten wij ook eens gek doen, koffie uit blik.
Ik heb keuze uit Java monster Mean Bean en Loca Moca. Na wikken en wegen kies ik voor bonen smaak.
Smaak is goed, karamel.
Nadat mijn auto ruiten door de zon zijn ontdooid ga ik op weg naar Philadelphia. Ik geef als adres Stadscentrum in, en als oplossing krijg ik een route die naar een wegblokkade lijdt. Pas na acceptatie gaat de route berekend worden. Ik ben geen wegblokkade tegengekomen, het zal wel een van die vele keren geweest zijn waar ik de navi genegeerd heb. Ik doe er dan ook een uur over, terwijl de navi oorspronkelijk een half uur als reistijd aangaf.
In het centrum aangekomen langs de Independence Hall en Liberty bell gelopen. Er zijn niet veel mensen op de been, alleen wat toeristen.
Even broertje gebeld vanuit de Oude Taverne, alwaar ze in klederdracht lopen te bedienen. Ook hier kennen ze Amsterdam. "Het zal Amsterdam wel heel veel toeristen inkomsten gaan schelen wanneer zij het red-light-district gaan sluiten" weet er iemand te melden. Oh, is dat zo?
Beetje op tijd terug, collega Rong W. komt mij ophalen om bij hem thuis te dineren. Groot ma heeft de hele dag in de keuken gestaan, om voor mij een feestmaal klaar te maken. In gebroken chinees weet ze te vertellen dat het noedels met iets erin wordt. Ze schept regelmatig mijn bord vol, maar vol=vol en gelukkig begrijpt ze dat in mijn gebroken chinees. Wat je al niet duidelijk kan maken met die stokjes.
Maar, toppie oma, lekker gekookt.
Maandag, halloween.
Bloemetje en kaartje meegenomen voor colega Jill F.
Collega Fran D. is na een knie operatie met vervelende complicaties weer terug, voor 4 uur per dag voorlopig.
Aanvankelijk zouden we ons verkleden, maar collega Jill F. is ziek en niemand weet waar de kostuums zijn gebleven. Tijdens de lunch zijn de twee opgedirkte pompoenen opgesteld. Helaas, hier blijft het bij, geen presentatie, geen jury, nix van dat alles. Loopt een beetje kil af en ik had er meer van verwacht. De grote baas loopt in een American football shirt, daarnaast loopt er nog een heks en een konijn door het bedrijfs
restaurant, ook wel cafetaria genoemd. Lunch is gratis, dus daar gaan we weer. Koude pizzas, maar die noemen ze dan taarten. Maar, ook een tomaten taart met mozzarella kan wel smakelijk zijn.
Smiddags vertoont zich de engste collega, dat is dit keer Edward, proficiat jongen, geniet er van.
Bij thuiskomst savonds wordt ik voor mijn deur al staande gehouden, candy, candy. Gelukkig heb ik wat ingeslagen, op advies van collega John B. Met enig knijpen door de ouders wordt er ook nog Happy Halloween gewenst, maar ach, het is een andere generatie he.
Tussen 18 uur en 20 uur komen er zo'n 20 (zegge twintig) ingepakte kinderen voorbij, de een met nog een grotere zak candy dan de ander. Maar goed, overal gaat wat in totdatutopis. Gelukkig hou ik nog iets over voor mijzelf, dwz, indien ik iets tekort gekomen zou zijn dan had ik voor mijn ruiten moeten vrezen. Zo gaat dat, geen candy, dat zal je merken.
Na verloop van tijd ga ik zelf spoken zien, of zijn er lieve brave kindertjes die ook wat weg geven?
Voldaan ga ik slapen, te weten dat ik deze kinderen weer zoveel goeds heb gegeven, en misschien ook wel de ouders.
Dinsdag, ben ik alweer vergeten, nix soeps denk ik, in ieder geval nog geen volle soepkaart.
Woensdag, collega Jill F. is er weer, na een flinke keel-bronchitis oid ontsteking. Verhuizng is tussen de sneeuwbuien door goed gegaan. Ze bedankt mij voor die bloemen uit Holland, jullie ook bedankt college overzee.
Savonds bij collega Fran D. pizza gegeten met college Rong W. en Jim M. Gezellig, zeker als collega Jim M. grapjes vertelt en zelf er om moet lachen. Ik begin een beetje platte uitgerekte bek te krijgen van die pizzas, of zal ik ze eens verticaal proberen te verorberen.
Donderdag, goeie soep, maar nog steeds niet gratis. Savonds spruiten uit Brussel, die heb ik trouwens nog niet op een pizza gezien.
Nou, al dit tik werk kost wel weer 3 calorien, dus tijd voor een pretzel, daar krijg je toch ook wel genoeg van zeg. En het schijnt hier erg populair te zijn.
Nou, tot morgen, daaag.
Vrijdag, beetje werk overdragen aan collega Fran D.
Savonds roller volproppen met spullen om mee te nemen naar Chicago. Liefst neem ik alleen handbagage mee, dan loop ik het minste risico een koffer kwijt te raken.
Zaterdag, shuttle van Double Tree hotel naar Phil. vliegveld. Mijn roller is te groot voor de bagage ruimte en gaat alsnog het ruim in.
Voordeel is wel dat bij aankomst de roller in de slurf wordt afgeleverd.
Ik wordt door collega Jim K. opgehaald en naar hotel in Chicago gebracht. Daarna gaan we wat winkeltjes kijken met electronica spullen. Het oppervlak van zo'n winkeltje is al gauw een Europees voetbalveld. Mooie TVtjes, en aardig goedkoop, maar een beetje onhandig dus gaan we maar wat eten.
Savonds bij het naar het hotel gaan is het inmiddels bitter koud geworden, Chicago wordt ook wel de stad met/van de wind genoemd, en die wind is er.
Prima hotel Embassy suites, Hilton groep. Alleen om te kunnen internetten moet ik lid worden van Hilton, en om dat te doen moet ik op het internet, dus ga ik maar slapen.
Tot volgende week.
Zondag, mooi weer, blauwe lucht maar koude wind. Na zo'n huiselijke dag als gisteren wil ik er wel weer even uit. De woonkamer is tamelijk donker zonder kunstlicht. Het weer is helemaal omgeslagen, dus laten wij ook eens gek doen, koffie uit blik.
Ik heb keuze uit Java monster Mean Bean en Loca Moca. Na wikken en wegen kies ik voor bonen smaak.
Smaak is goed, karamel.
Nadat mijn auto ruiten door de zon zijn ontdooid ga ik op weg naar Philadelphia. Ik geef als adres Stadscentrum in, en als oplossing krijg ik een route die naar een wegblokkade lijdt. Pas na acceptatie gaat de route berekend worden. Ik ben geen wegblokkade tegengekomen, het zal wel een van die vele keren geweest zijn waar ik de navi genegeerd heb. Ik doe er dan ook een uur over, terwijl de navi oorspronkelijk een half uur als reistijd aangaf.
In het centrum aangekomen langs de Independence Hall en Liberty bell gelopen. Er zijn niet veel mensen op de been, alleen wat toeristen.
Even broertje gebeld vanuit de Oude Taverne, alwaar ze in klederdracht lopen te bedienen. Ook hier kennen ze Amsterdam. "Het zal Amsterdam wel heel veel toeristen inkomsten gaan schelen wanneer zij het red-light-district gaan sluiten" weet er iemand te melden. Oh, is dat zo?
Beetje op tijd terug, collega Rong W. komt mij ophalen om bij hem thuis te dineren. Groot ma heeft de hele dag in de keuken gestaan, om voor mij een feestmaal klaar te maken. In gebroken chinees weet ze te vertellen dat het noedels met iets erin wordt. Ze schept regelmatig mijn bord vol, maar vol=vol en gelukkig begrijpt ze dat in mijn gebroken chinees. Wat je al niet duidelijk kan maken met die stokjes.
Maar, toppie oma, lekker gekookt.
Maandag, halloween.
Bloemetje en kaartje meegenomen voor colega Jill F.
Collega Fran D. is na een knie operatie met vervelende complicaties weer terug, voor 4 uur per dag voorlopig.
Aanvankelijk zouden we ons verkleden, maar collega Jill F. is ziek en niemand weet waar de kostuums zijn gebleven. Tijdens de lunch zijn de twee opgedirkte pompoenen opgesteld. Helaas, hier blijft het bij, geen presentatie, geen jury, nix van dat alles. Loopt een beetje kil af en ik had er meer van verwacht. De grote baas loopt in een American football shirt, daarnaast loopt er nog een heks en een konijn door het bedrijfs
restaurant, ook wel cafetaria genoemd. Lunch is gratis, dus daar gaan we weer. Koude pizzas, maar die noemen ze dan taarten. Maar, ook een tomaten taart met mozzarella kan wel smakelijk zijn.
Smiddags vertoont zich de engste collega, dat is dit keer Edward, proficiat jongen, geniet er van.
Bij thuiskomst savonds wordt ik voor mijn deur al staande gehouden, candy, candy. Gelukkig heb ik wat ingeslagen, op advies van collega John B. Met enig knijpen door de ouders wordt er ook nog Happy Halloween gewenst, maar ach, het is een andere generatie he.
Tussen 18 uur en 20 uur komen er zo'n 20 (zegge twintig) ingepakte kinderen voorbij, de een met nog een grotere zak candy dan de ander. Maar goed, overal gaat wat in totdatutopis. Gelukkig hou ik nog iets over voor mijzelf, dwz, indien ik iets tekort gekomen zou zijn dan had ik voor mijn ruiten moeten vrezen. Zo gaat dat, geen candy, dat zal je merken.
Na verloop van tijd ga ik zelf spoken zien, of zijn er lieve brave kindertjes die ook wat weg geven?
Voldaan ga ik slapen, te weten dat ik deze kinderen weer zoveel goeds heb gegeven, en misschien ook wel de ouders.
Dinsdag, ben ik alweer vergeten, nix soeps denk ik, in ieder geval nog geen volle soepkaart.
Woensdag, collega Jill F. is er weer, na een flinke keel-bronchitis oid ontsteking. Verhuizng is tussen de sneeuwbuien door goed gegaan. Ze bedankt mij voor die bloemen uit Holland, jullie ook bedankt college overzee.
Savonds bij collega Fran D. pizza gegeten met college Rong W. en Jim M. Gezellig, zeker als collega Jim M. grapjes vertelt en zelf er om moet lachen. Ik begin een beetje platte uitgerekte bek te krijgen van die pizzas, of zal ik ze eens verticaal proberen te verorberen.
Donderdag, goeie soep, maar nog steeds niet gratis. Savonds spruiten uit Brussel, die heb ik trouwens nog niet op een pizza gezien.
Nou, al dit tik werk kost wel weer 3 calorien, dus tijd voor een pretzel, daar krijg je toch ook wel genoeg van zeg. En het schijnt hier erg populair te zijn.
Nou, tot morgen, daaag.
Vrijdag, beetje werk overdragen aan collega Fran D.
Savonds roller volproppen met spullen om mee te nemen naar Chicago. Liefst neem ik alleen handbagage mee, dan loop ik het minste risico een koffer kwijt te raken.
Zaterdag, shuttle van Double Tree hotel naar Phil. vliegveld. Mijn roller is te groot voor de bagage ruimte en gaat alsnog het ruim in.
Voordeel is wel dat bij aankomst de roller in de slurf wordt afgeleverd.
Ik wordt door collega Jim K. opgehaald en naar hotel in Chicago gebracht. Daarna gaan we wat winkeltjes kijken met electronica spullen. Het oppervlak van zo'n winkeltje is al gauw een Europees voetbalveld. Mooie TVtjes, en aardig goedkoop, maar een beetje onhandig dus gaan we maar wat eten.
Savonds bij het naar het hotel gaan is het inmiddels bitter koud geworden, Chicago wordt ook wel de stad met/van de wind genoemd, en die wind is er.
Prima hotel Embassy suites, Hilton groep. Alleen om te kunnen internetten moet ik lid worden van Hilton, en om dat te doen moet ik op het internet, dus ga ik maar slapen.
Tot volgende week.
-
27 Oktober 2011 - 09:57
Uw Personal Coach:
Fitness
Iedereen die start met bewegen wil hier graag resultaten mee bereiken. Misschien bent u van uzelf een gemotiveerd sporter en bezit u enige ervaring met de fitness apparaten. Voor degenen die het moeilijk vinden om zelf te beginnen met sporten of net dat ene duwtje in de rug nodig hebben, bieden wij gratis fitnessbegeleiding aan.
Met een Fitnesscoach van PLUX, die u persoonlijk begeleid, wordt het behalen van uw trainingsdoelstellingen een stuk makkelijker. Het vereist natuurlijk wel motivatie en u moet er zelf flink voor werken, maar door een PLUX fitnessbegeleider wordt u kundig en intensief begeleid, iets dat de drempel tot het sporten lager kan maken.
-
28 Oktober 2011 - 17:23
Syll:
Hoi Nic.
Leuk om je verslagen te lezen.Ik krijg al honger als ik ze lees.Lust je aast(=aanstonds) nog wel onze lekkere hap?(die Hollander, ja)
Groetjes en we lezen verder: Have a nice time!!! -
30 Oktober 2011 - 11:11
Carol:
sounds like a fun adventure!!! enjoy!! -
31 Oktober 2011 - 08:13
Astrid:
Nou, die vierde week is begonnen hoor! En wel met sneeuw en Halloween! Hoe is het bakken je vergaan? Zit natuurlijk met smart te wachten op de foto's hiervan. Over foto's gesproken. Geniet van je foto's bij je reisverslagen. Zo kom ik ook nog eens ergens! Hier is trouwens de dikbuikaap weer gesignaleerd en hangen er weer verse bananenschillen in de boom. Ik denk dat ik maar eens moet gaan posten met mijn fototoestel. Zo hou ik jou dan weer op de hoogte.
P.S. Graag ook een foto van jouw Halloweenkostuum. -
01 November 2011 - 14:18
Duck:
Alle hout is geen timmerhout! -
01 November 2011 - 14:20
Dikbuikaap:
De sneeuwstorm die het noordoosten van de Verenigde Staten teistert, heeft al twaalf slachtoffers geëist. Bijna twee miljoen mensen zitten nog zonder elektriciteit. Dat melden de lokale autoriteiten.
Nico leef je nog?
-
02 November 2011 - 11:11
Reja:
Leuk om te lezen, ben benieuwd naar week 6 -
02 November 2011 - 19:11
Ma:
hoe is het met jou
is het weer noch zo slecht/
ik hoop dat je niet ingesneeuwd
raakt heb je al meer berichtjes gehad
hier is het mooinazomer weer
ik ben naar het ziekenhuisgweest
en moet volgende week naar een
vaatchirurg dan gaan ze verder
kijken
ik heb je riesverslag gelezen
het ziet er goed uit
mooie kamer zo te zien
verder hoop ik dat jehet naar je zin heb ik hoor of lees wel weer wat
groetjes van maatje
-
04 November 2011 - 06:55
Personal Inspirator:
Leuk die Pumpkin competition, beetje het zelfde lage en amateuristische niveau als onze kerstboom onzin. En die koffie blikken, is dat niet een energie drank. Als het werkt bij je, misschien een idee als je terug bent.
Groet, Cornel. -
07 November 2011 - 08:56
?????:
Five little pumpkins sitting on a gate.
The first one said, "oh my it's getting late."
The second one said, "there are witches in the air."
The third one said, "but we don't care!"
The fourth one said, "let's run and run and run."
The fifth one said, "I'm ready for some fun!"
OOOhh OOOhh went the wind
and out went the lights
and the five little pumpkins rolled out of sight.
Hiiii hiiii haaaa ra ra ra !!
Dag Nico en tot snel ! -
11 November 2011 - 18:16
Sylll:
Ha die Niek.
Het blijft leuk om je verslagen te lezen. we genieten ervan!
Nog effe and we"ll meet again!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
